Warto się wybrać do Dankowa [ZDJĘCIA]

Pierwsza wzmianka o Dankowie pochodzi z 1217 r. W XIII w. odbywały się tu zjazdy biskupie, a także książęce. I tak w roku 1262 spotkali się tu książęta: Bolesław Wstydliwy, Bolesław Pobożny, Henryk Wrocławski i Władysław Opolski. W 1283 r. Danków obok Wielunia wymieniony jest jako miasto. Do XIV w. przez Danków prowadziła droga z Krakowa do Sieradza, później po wybudowaniu przez króla Kazimierza Wielkiego zamku w Krzepicach znaczenie Dankowa zmalało. Rzeka Liswarta rozdzieliła archidiecezje Gnieźnieńską od Krakowskiej i Wielkopolskę od Małopolski.

W 1463 r. Danków przechodzi w ręce szlacheckie. Właścicielem stał się Hańcza z Rogowa. W 1474 r. stał tu obozem przez 6 tygodni król Kazimierz Jagiellończyk przed wyprawą na Śląsk. Od roku 1487 Danków był własnością rodziny Kobylańskich m.in. Krzysztofa Kobylańskiego (1520 - 1565) poety renesansowego. Późniejsi właściciele z tej rodziny to Arianie.

W XVII w. Danków należał do Warszyckich. W roku 1607 przebywał w Dankowie król Zygmunt III podczas rokoszu Zebrzydowskiego. Wraz z królem przebywał tu także dwór królewski.

W roku 1615 zmarł Andrzej Warszycki (podkomorzy Sieracki pochowany w kościele), który miał brata Stanisława Wojewodę Podlaskiego, Podskarbiego Wielkiego Koronnego. Właścicielem Dankowa stał się syn Andrzeja Stanisław Warszycki (1599 - 1681), od 1632 Wojewoda Mazowiecki, a od 1651 Kasztelan Krakowski - magnat, który pięciu królom "służył" (Zygmunt III, Władysław IV, Jan Kazimierz, Michał Korybut, Jan III), właścicielem zamków w Dankowie i Pilicy, oraz 65 wsi i 4 miast, fundator kościołów i klasztorów. Pochowany na Jasnej Górze, gdzie w kaplicy Matki Bożej znajduje się jego epitafium, a w muzeum portret trumienny. Od roku 1632 zamek w Dankowie został rozbudowany i Ufortyfikowany. W czasie najazdu szwedzkiego twierdza w Dankowie zasiliła armatami uzbrojenie Jasnej Góry. Danków nie dostał się w ręce Szwedów, Krzepice zajęto.

W 1657 r. przebywał w Dankowie z całym dworem król Jan Kazimierz i prawdopodobnie ponownie w 1665 r. tu mieszkała Anna Stanisławska poślubiona niepełnosprawnemu jedynemu synowi Kasztelana Warszyckiego Janowi Kazimierzowi, która opisała wierszem po Polsku swe przeżycia. Małżeństwo to zostało w ciągu roku unieważnione. Po Warszyckich właścicielami Dankowa była rodzina Pociejów, a następnie Konińskich, Konińskich później właściciele dworu w Lipiu.

W dniu 7 sierpnia 1767 r. od pioruna spłonęły budynki forteczne, wieża i dach kościoła oraz okoliczne zabudowania. Właściciele przenieśli się do Lipia, gdzie zbudowali dworek, a forteca w Dankowie popadła w ruinę. Ludność okoliczna rozbierała mury i wznosiła własne budynki gospodarcze. Dziś nie ma śladu po pałacu. Częściowo konserwowano mury po 1970 r., ale po kilku latach prace przerwano.

Obecnie jest to uznany obiekt zabytkowy. Istnieje wiele legend i domniemań na temat Dankowa i kasztelana Warszyckiego.

Historia parafii w Dankowie

Historia parafii w Dankowie

Patrafia Danków Należy do najstarszych parafii w tej okolicy. Już w roku 1238 odbył się tu zjazd biskupi. Podobne spotkanie 5 biskupów miało miejsce również w roku 1267. Kościół w Dankowie istniał już w XIII w. Kościół drewniany pod wezwaniem św. Stanisława Biskupa położony był przy drodze do Lipia. Istnienie parafii udokumentowane od 1419 r. W XV w. kościół wyposażył Hińcza z Rogowa. Jeszcze za życia lub po śmierci w 1565 r. Krzysztofa Kobylańskiego poety renesansowego, kościołem dankowskim zawładnęli arianie. Dla odprawiania nabożeństw katolickich kościół filialny w Zajączkach pod wezwaniem św. Zygmunta. Parafialny kościół dankowski przywrócono katolikom dopiero w roku 1641. Nowy kościół murowany w obrębie twierdzy zbudował około 1650 r. Kasztelan Stanisław Warszycki.

Jest to kościół obecnie istniejący. Od roku 1644 pleban dankowski miał tytuł prepozyta. W oktawie Bożego Ciała roku 1650 obraz Matki Bożej płakał w obecności świadków 3 razy. Bractwo Różańcowe wprowadzono w 1658 r. Dawniej przy kościele byli mansjonarze (księża pomocnicy). A od 1668 r. istniała szkółka elementarna, fundacja dla biednych i szpitali bez wyposażenia.

Kościół został uroczyście poświęcony pod wezwaniem Najświętszej Boga Rodzicielki, św. Stanisława Biskupa i św. Antoniego z Padwy, dopiero 22 lipca 1675 r. przez arcybiskupa gnieźnieńskiego Andrzeja Olszewskiego, czyli za czasów króla Jana III i pontyfikatu papieża Klemensa X.

Parafia należała najpierw do diecezji gnieźnieńskiej, 1801 - 1819 przejściowo do diecezji Wrocławskiej, od 1819 r. diecezji Kujawsko-Kaliskiej (Włocławskiej), a od 1925 r. należy do diecezji częstochowskiej. Do parafii Danków należały od dawna wsie obecnej parafii Zajączki oraz wieć Szyszaków. W roku 1880 przyłączono do parafii wieś Rębielice Szlacheckie. Parafia Zajączki usamodzielniła się w 1904 r. W roku 1909 przyłączono do parafii dankowskiej wsie: Rębielice Królewskie, Łyźniaki i Kamieńszczyznę a w roku 1918 wieś Lipie. W roku 1932 utworzono wikariat. W nowszych czasach kościół był malowany w 1910 r. (ks. prob. Graczykowski), w roku 1939 (ks. prob. Mietliński) i w roku 1979 (ks. prob. Chwał). Poprzednio wejście do kościoła było od strony południowej przez most nad fosą. W roku 1939 przebito mur forteczny i zrobiono wejście od strony zachodniej.

W kościele nagrobek zmarłego 24 VII 1615 r. Andrzeja Warszyckiego, brata Stanisława Wojewody podlaskiego podlaskiego ojca późniejszego kasztelana krakowskiego także Stanisława.

Podziemia kościoła zawierające krypty grób zostało zasypane piaskiem pod koniec XIX w. Dawniej notowano liczne pożary od pioruna. Po obniżeniu wieży w połowie XIX pożary ustały.

Dzwony kościelne raz uległy zniszczeniu w pożarze (1767 r.) a dwukrotnie były konfiskowane przez zaborców w czasie wojen (1916 r., 1942 r.) a parafianie fundowali owe.

W XIX w. cmentarz z obrębu twierdzy przeniesiony został na obecne miejsce.

Nową plebanię zbudowano w miejscu starej i oddano do użytku w 1983 r. W 1984 r. wybudowano kościół filialny p.w. św. Maksymiliana w Watolinie - Zbrojewsku. W 1986 r. wybudowano kościół filialny p.w. św. Anny w Albertowie. W 1990 r. wybudowano kościół filialny p.w. św. Antoniego z Padwy w Rębielicach Szlach. - Szyszkowie. W 1993 r. zbudowano dwurodzinny dom parafialny dla organisty i kościelnego. W Jubileuszowym Roku 2000 kościół parafialny otrzymał osiem witraży a na cmentarzu grzebalnym wybudowano kaplicę z chłodnią i kryptami. W 2001 r. położono nowe tynki i polichromię w kościele parafialnym, odnowiono też w zakrystii zabytkowe meble, kamienne filary i portale.