Rocznica pomordowania Polaków w Nowej Wsi [ZDJĘCIA]

Uroczystość przygotowana przez dyrekcję, nauczycieli i uczniów oraz Koło Związku Kombatantów Rzeczpospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych rozpoczęła się zbiórką pod remizą OSP w Nowej Wsi.

Poczty sztandarowe, orkiestra dęta z Kamyka zaproszeni goście oraz mieszkańcy we wspólnym marszu udali się pod obelisk upamiętniający egzekucję 10 Polaków.

Przy obelisku została odprawiona przez ks. Marka Cerkowniaka uroczysta msza św., podczas której głos zabrał przedstawiciel kombatantów.

Po mszy krótkie przemówienie wygłosiła dyrektor Zespołu Szkolno-Przedszkolnego im. Generała J. Bema w Kamyku Halina Wróbel, następnie apel poległych poprowadził mjr Cezary Kubiak. Po apelu wiązanki kwiatów pod obeliskiem złożyły przybyłe na uroczystość delegacje. Gminę Kłobuck reprezentowała Przewodnicząca Rady Miejskiej w Kłobucku Danuta Gosławska, Zastępca Przewodniczącej Rady Miejskiej Józef Batóg oraz Sekretarz Gminy Magdalena Kasprzak.

Obelisk w Nowej Wsi został wzniesiony w 1979 r. i upamiętnia egzekucję 10 Polaków przywiezionych z więzienia w Lublińcu. W odwecie za zbrojną akcję grupy dywersyjnej AK hitlerowcy dokonali zbrodni na ludności polskiej w Nowej Wsi w maju 1944 r.

Leśniczówka znajdująca się nieopodal obelisku była zamieszkiwana w tym czasie przez nadleśniczego Niemca, do którego przyjechał syn oficer Luftwaffe wraz ze swoim kolegą. Przywieźli oni ze sobą kilka sztuk broni. W charakterze pomocnika w leśniczówce zatrudniony był Franciszek Wilczyński z Kłobucka członek AK, który powiadomił kolegów o wizycie niemieckich oficerów. Kłobuka grupa AK zaplanowała akcję zdobycia tej broni. Na początku maja 44 r. przeprowadzono akcję, podczas której jeden Niemiec został zabity a drugi uprowadzony przez partyzantów i uwolniony przez nich w lesie.

W odwecie za akcję przeprowadzoną przez partyzantów Niemcy na oczach mieszkańców Nowej Wsi i okolic 8 maja 1944 roku powiesili 10 polskich zakładników przywiezionych z aresztu w Lublińcu.

„W godzinach popołudniowych przywieziono więźniów i ustawiono ich w dwuszeregu pod szubienicą. Było nich razem dwudziestu, ale straconych miało być dziesięciu. Skazani mieli ręce skrepowane, związane z tyłu ciała drutem. Byli to bez wyjątku młodzi ludzie, a wśród nich chłopcy.

[…] Kim byli straceńcy? Mieli podobno pochodzić z okolic Lublińca i częściowo powiatu częstochowskiego. Jeden z nich nazywał się Kazimierz Parkitny i pochodził z Węglowic.” *

W 1994 w 50. rocznicę mordu roku przy obelisku wzniesiono modrzewiowy krzyż jako symbol najwyższej ofiary, upamiętniający 10 Polaków. Przy obelisku znajduje się 10 głazów symbolizujących niewinnie straconych.

*A. Wójcicki, Miejsca Pamięci w Gminie Kłobuck, Kłobuck 2014, s. 17-20.